Rotator Cuff letsels
De cuff bestaat uit 4 pezen. Er kunnen klachten ontstaan wanneer er schade is aan deze pezen. Meestal is er krachtsverlies en pijn bij het bewegen van de arm boven een bepaalde hoogte. Vaak is er nachtelijke pijn en kan de patiënt niet op de schouder liggen. De pezen kunnen op chronische basis of acuut schade oplopen door bvb een val op de arm of elleboog.
In de meeste gevallen treedt de peesscheur spontaan op en maakt de aantasting van deze pezen deel uit van arthrose of slijtage van het gewricht. Bij deze degeneratieve scheuren (di scheuren die passen in het kader van arthrose) is de aanwezigheid van de ontsteking bepalend voor de pijn. De behandeling is dan vooral gericht op het bestrijden van die pijn.
Bij de acute scheuren staat meestal het krachtsverlies op de voorgrond.
Met spreekt van volle dikte scheuren of partiële scheuren van de cuff. Bij de volle dikte scheur is er een verbinding tussen het schoudergewricht en de ruimte onder het acromion. Bij partiële scheuren kan een deel van de cuff gescheurd zijn maar is er geen verbinding tussen het gewricht en de ruimte onder het acromion. De partiële scheur kan zich aan de onderzijde bevinden (articulaire zijde) of aan de bovenzijde (bursale zijde).
De behandeling van dergelijke letsels hangt af van meerdere factoren. De kwaliteit van de pezen is sterk bepalend voor de behandeling die wordt voorgesteld. Gezien de scheuren vaak het gevolg zijn van langdurig bestaande slijtage of aantasting van de pezen is het een gegeven dat de pezen niet altijd herstelbaar zijn. De pees kan verstorven zijn waardoor hechten niet meer mogelijk is. Het is belangrijk te begrijpen dat de pijnklachten meestal te wijten zijn aan de ontsteking en niet aan de gescheurde pees op zich. De behandeling is dan ook veelal gebaseerd op het wegnemen van de ontsteking.
Wanneer het gaat om een accuut letsel bij een jonge patiënt is de behandeling operatief. Hierbij wordt het herstel (hechting) van de pezen beoogd. Deze hechting kan artroscopisch gebeuren of via een klassieke ingreep. Nadien volgt een periode van relatieve rust in een adductieverband. Dit verband is vergelijkbaar met een draagverband maar bijkomend wordt het naar buitendraaien van de arm onmogelijk gemaakt. De voorarm wordt als het ware bevestigd tegen de romp. Deze immobilisatie duurt 3 weken gevolgd door een relatieve immobilisatie van een 3 tal weken extra. Nadien wordt gewerkt aan spierversterking. Het volledige revalidatieprogramma wordt u toegelicht in de consultatie.
Bij de degeneratieve scheuren wordt meestal gestart met een reeks infiltraties om de ontsteking te onderdrukken. Kinesitherapie is aangewezen waarbij zowel stretching, spierversterking en pijnstillende fysiotherapie aan bod komen. Indien deze behandeling niet leidt tot beterschap kan een operatieve behandeling aangewezen zijn via een artroscopie of een open heelkundige ingreep. Er kan worden geopteerd voor een peeshechting of een opruiming van de peesflarden samen met een acromioplastie. In sommige gevallen kan het aangewezen zijn de bicepspees door te knippen omdat ze niet meer normaal kan functioneren of omdat de ontsteking zich in een te vergevorderd stadium bevindt. Bij een ernstige aantasting van de pezen, meestal gepaard gaande met duidelijke tekenen van arthrose van het gewricht en dan vooral bij mensen ouder dan 70 jaar, kan het aangewezen zijn een schouderprothese te plaatsen (reversed prothese: zie verder).
