Luxatie
Een schouderontwrichting kan diverse letsels veroorzaken waardoor de schouder instabiel is en herhaaldelijk kan ontwrichten.
Vaak doet een ontwrichting zich voor op onverwachtte ogenblikken door eenvoudige alledaagse bewegingen.
Soms ontstaat een recidief luxatie tijdens de slaap. Instabiliteit na een luxatie komt het meest voor bij patiënten jonger dan 30 jaar.
Letsels van het labrum glenoïdale
Het labrum scheurt los van het bot en groeit niet terug vast (Bankart letsel).
Het kapselletsel
Het kapsel is uitgerokken en vormt een uitzakking aan de voorzijde. Hierdoor is er verlies van stabiliteit en kan de schouder terug luxeren (Letsel van Broca).
Letsels van de humeruskop
Als de schouder ontwricht is kan de kop tegen de pan gedrukt worden waardoor de kop wordt wordt ingedrukt (Hill Sachs letsel). Bovendien bestaat de mogelijkheid dat er samen met het Labrum een stukje bot van de pan afgerukt wordt.
De rotatorcuff letsels
Bij oudere personen kan een luxatie een grote scheur van de ratator cuff veroorzaken. Hierdoor vermindert de functie van de schouder en kan de schouder eveneens instabiel worden.
Behandeling
Bij een eerste luxatie bestaat de de behandeling erin om het gewrichte te reduceren. (de kop terug tov de pan plaatsen). Meestal gebeurt dit onder narcose. Nadien volgt een rustperiode in een verband gedurende 3 weken. Vervolgens start de kinesist met een specifiek revalidatie schema. Meestal geneest het letsel volledig en is de functie van de schouder hersteld na 6 weken.
Indien de luxatie recidiveert is een chirurgische ingreep aangewezen. Er bestaan diverse technieken. In onze dienst wordt meestal gekozen voor arthroscopisch herstel van het labrum, de ligamenten en het kapsel.
Bij beroepssporters en patiënten met belangrijke beschadiging van het gewricht door de opeenvolgende luxaties wordt een open ingreep voorgesteld. Hierbij wordt een stukje bot verplaatst en vastgemaakt aan de voorzijde van het glenoid waardoor de schouder opnieuw stabiliseert. (gewijzigde laterjet).